Sevgilər vardır, heç bitməyən, yaşandıqca arxası gələn. Heç
əskilməyən..Xoşbəxtliyin özüdür.. Bir narın çiçək kimidir hər gün yenidən açan. Bilirsən?Bir də əlçatmaz sevgilər vardır, heç sulanmadan, heç günəş üzü görmədən böyüyən çiçəklərə bənzərlər. Dilin varmaz bu böyük sevgini içindən atıb qışqırmağa, əllərin çatmaz gedib onun əlindən tutmağa. Sadəcə gözlərin vardır sənin bu sevgini anlatan.Bir yalan söyləməyən onlardır... Sevgi elə bax budur Sevgilim. Əlindən qurtulub uçan bir quşa bənzər sevgi, bəzənsə əlində çox tutub öldürdüyün bir quşa. Ötüşü xoşbəxt edər səni günün hər saatı, xoşbəxtlik saçar yaşamına. Ən yorğun olduğun bəzi sabahlar belə oyandırır səni. Ama necə xoşdur onunla oyanmaq, nə xoştur ona yaxın olmaq. Bəlkə də sevgini söyləyincə uçub qaçırmasından qorxursan, o gözəlliyi biraz daha seyredim istiyirsən uçurmadan...Sevgi elə bax budur Sevgilim.
Onu görmədən gələn bir gecə nə qədər də hüzünlüymüş məgər. Ertəsi gün yenə bir hüzünlə oyanırsan, yoxsa səni o böyük sevginə rağmən tərk mi etmişdi? İndi ondan nə bir xəbər qalıb, nə də başqa bir iz.Sadəcə sən varsan o böyük sevginlə. Halbuki tam onun getdiyi gün bütün cəsarətini toplayıb onu sevdiyini söyləyəcəkdin. Günlərdən bir gün o quşa yenə rast gəlirsən. Amma artıq O,hər zamanki kimi ötən quş deyil. Ağlamaq istiyərsən ağlaya bilməzsən, toxunmaq istiyərsən toxuna bilməzsən… Bütün yanğınını atırsan içinə, o böyük sevgivi həbsetməyə çalışırsan bədəninə. Amma artıq sevgivi Ona anlatmanın da faydası yoxdur, Ona dəlicəsinə yanmanın da. Çünki o quş artıq başqalarının əlində, başqalarının qəfəsindədir, və bir daha da sənin olmayacakdır.
Sevginizi anlatmağa gec qalmayın…Çünki sonra çox gec ola bilər
